پیلونفریت حاد نوعی عفونت باکتریایی کلیه است که سبب التهاب بافت و لگنچه کلیه میشود.
شایعترین علت ایجاد عفونت حاد کلیه، نوعی باکتری است که از بخشهای پایینی دستگاه ادراری به بالا صعود میکند و سبب درگیری کلیه میشود.
وجود ریفلاکس ادراری یا برگشت ادرار به کلیه نیز موجب افزایش خطر پیلونفریت حاد میشود.
البته به دنبال عفونتهای خونی با عامل میکروبی نیز ممکن است آبسه و عفونت کلیه رخ دهد.
خانمها به علت کوتاه بودن مجرای ادراری و ساختار بدن و نزدیکی سوراخ ادراری به سوراخ واژن و مقعد که هر دو منشاء آلودگی محسوب میشود، بیشتر در معرض خطر عفونت کلیه قرار دارند.
البته به جز خانمها، کودکانی که مبتلا به برگشت ادراری هستند نیز در خطر عفونت ادراری قرار دارند.
در این دسته از کودکان به علت برگشت ادرار از مثانه به کلیهها، ادرار عفونی میشود و باکتری را به کلیهها رسانده و باعث عفونت کلیه و آسیب به آن میشود.
در واقع، امروزه شایعترین علت از کارافتادن کلیه و آسیب کلیههای اطفال ناشی از برگشت ادرار از مثانه به کلیه و عفونت کلیه ناشی از این برگشت ادراری است.
در افرادی که مبتلا به عفونتهای مقاربتی از قبیل سوزاک، سیفلیس و ایدز هستند نیز به علت آلودهشدن مجرای تناسلی، باکتری بتدریج به طرف کلیهها حرکت کرده و کلیهها را با عفونت درگیر و تخریب میکند.
درمان عفونت کلیه با آنتی بیوتیک صورت میگیرد و پس از انجام آزمونهای حساسیت میکروب به این داروها، در صورت لزوم دارو عوض شده و درمان طی ده تا چهارده روز ادامه مییابد
را ههای انتقال عفونت به کلیه
میکروبهای عفونتزا معمولا از قسمتهای پایینی دستگاه ادراری به کلیه رفته و ایجاد عفونت میکنند. البته این حالت در صورت وجود انسداد در مسیر ادراری بر اثر سنگ یا اختلال ساختمانی یا اختلال عملکرد دستگاه ادراری و برگشت ادراری بیشتر اتفاق میافتد.
البته انتشار عفونت از طریق خون در نوزادان در بروز عفونت کلیه نقش مهمی دارد. انتشار از طریق کانال لنفاوی نیز ممکن، اما نادر است.
منبع:tebyan